Zapach – legenda, który przetrwał na rynku od 1948 roku, kiedy Nina Ricci oraz jej syn Robert postanowili tuż po zakończeniu wojny stworzyć perfumy będące hołdem dla pokoju. Pracę na Nina Ricci L’Air du Temps powierzyli perfumiarzowi Francisowi Fabron, a flakon uznawany do dziś za jeden z najpiękniejszych w historii sztuki zapachowej zaprojektował Rene Lalique. Korek flakonika zdobią dwie kryształowe, podrywające się do lotu gołębice – symbole pokoju.
Kwiatowe perfumy L’Air du Temps to niezwykle subtelny zapach, pełen namiętności, niezwykle uwodzicielski i o wyrafinowanym smaku. W jego dość ostrym, uderzającym mocno w noc otwarciu wykorzystane zostały esencje goździków (rośliny), aldehydy, róże, neroli, brazylijskie drzewo różane, brzoskwinia oraz bergamotka. Goździk jako roślina i przyprawa pojawia się także w sercu tego zapachu, połączony z gardenią, jaśminem, różą, ylang-ylang, fiołkiem, korzeniem irys, rozmarynem i orchideą. Ten kwiatowy bukiet szczególnie pięknie prezentuje się na stale wyczuwalnym bazowym tle stworzonym z przypraw, mchu dębowego, irysa, piżma, drzewa sandałowego, benzoesu, bursztynu, wetywerii oraz cedru.
Zapach L’Air du Temps ma w sobie szyk i styl dawnego perfumiarstwa, niesłychaną głębię i bogactwo składników, rzadko spotykane w dzisiaj tworzonych perfumach. Nie jest on z pewnością dla każdego, ma w sobie bowiem pewien styl retro, ale może spodobać się koneserkom kobiecych zapachów poszukujących jakości odmiennej od współczesnych trendów.
